To wydarzenie nie było tylko prezentacją sztuki. Było spotkaniem – z drugim człowiekiem, z jego historią, spojrzeniem, ciszą. W przestrzeni pełnej portretów osób w kryzysie bezdomności można było poczuć coś więcej niż artystyczne wrażenie – prawdę o godności, która trwa mimo wszystkiego.
Podczas spotkania autorskiego o. Jacek dzielił się refleksją o znaczeniu dialogu i obecności – o tym, że każde spotkanie może być miejscem przemiany, jeśli pozwolimy sobie zobaczyć drugiego człowieka bez uprzedzeń. Wiele osób opuszczało salę poruszone, z nowym spojrzeniem na słowo „różnica” – które, jak się okazało, nie dzieli, lecz zaprasza do bliskości.
Wystawa stała się pięknym wprowadzeniem w duchowy klimat Światowego Dnia Ubogich (16 listopada 2025), przypominając, że ubóstwo ma wiele twarzy – i każda z nich jest godna spotkania.
